Maya de bij

In de hele bijendiscussie (vandaag nog in de krant) ontbreekt een belangrijke stem: die van de bij zelf. Omdat ik het emancipatorisch paradigma hoog in het vaandel draag, volgen hier – en daar ook – wat citaten van Maya de bij.
Met zachte hand even uit hun context gehaald en in een antropocentrischer perspectief geplaatst, kunnen haar uitspraken zo met die van Sartre verwisseld worden:
 

“Ik ben blij dat ik eruit ben, het was zo benauwd!”

“Het wordt steeds gekker.”

“Nou zeg, komt er nooit geen einde aan?”

“Laat niet alweer je kop hangen omdat je niet kunt vliegen. Ik heb pas geleden nog een paard leren kennen en dat kon ook niet vliegen.”

“Objection contre la science: ce monde ne mérite pas d’être connu.” (kan ook van Cioran zijn…)

“Wat doen die daar nou?”

“Je moet natuurlijk niet een gezicht opzetten als van een verregende tulp.”

“Waarom leg je het me niet uit, maar dan zo dat ik het kan begrijpen?”

"Weet je waarom het spreken je zoveel moeite kost? Omdat je altijd op je eentje rondkruipt.”

“Ik weet waarom u het me niet zegt; omdat u het zelf niet weet!”

“Waarom lacht u? Ik vind het helemaal niet leuk.”

“Hei daar, waar ben je?” (kan ook uitspraak in pauselijk privé-gebed zijn)

“Wacht even!”

“Oh, wat een mooie boel…”

“Ik geloof dat ik moet stoppen: als ik nog meer honing in doe, loop hij over.”

“We kunnen toch ook potjes met deksels maken, die niet kunnen overlopen?”

“Niemand heeft me verteld hoe zwaar het is.”

En, parce que “La chair des femmes se nourrit de caresses comme l'abeille de fleurs”, ook nog deze:

“Hallo Willy!”

"Kijk eens wat het leuk wiebelt als je er aan komt!”